Wanneer ik spreek met het management van organisaties hoor ik regelmatig de wens dat medewerkers meer zelfstandigheid zouden moeten hebben. Ze willen graag zien dat hun mensen meer betrokken zijn, meer eigen initiatieven nemen en zich meer als ondernemer gedragen. Eigenlijk zou iedere medewerker zo’n “ideale schoonzoon” moeten zijn…
Maar wat maakt nu het verschil tussen de ideale en de gemiddelde medewerker? Elke medewerker brengt toch zijn eigen ervaring en kwaliteiten mee en voert zijn taken zo goed mogelijk uit?
Toch kom je de “ideale medewerker” in elke organisatie tegen. Hij gaat verder dan zijn formele taak. Hij verschuilt zich niet achter anderen of achter andere afdelingen. Hij neemt initiatief, kaart knelpunten aan en bespreekt deze op het juiste niveau omdat hij naar oplossingen toe wil werken. Hij gaat verder waar anderen ophouden en zoekt de juiste kanalen wanneer hij zelf onvoldoende bevoegdheden heeft om zijn taken te realiseren.
In mijn definitie heeft deze medewerker de belangrijke competentie “Eigenaarschap”. Ik kan veel woorden aan deze competentie wijden. Ik maak echter liever gebruik van onderstaand schema om aan te geven hoe mensen met Eigenaarschap om kunnen gaan.
Wanneer een “gemiddelde” medewerker een knelpunt signaleert, ziet hij enkele opties om daar gehoor aan te geven. Eén optie is om het probleem aan te kaarten bij zijn leidinggevende, ervan uitgaande dat deze er mee aan de slag zal gaan (vaak niet beseffende dat deze genoeg andere dingen te doen heeft).
Een andere optie is om het knelpunt zelf op te lossen, zonder verder overleg met anderen. Het risico bestaat dat de oplossing dan suboptimaal is of erger nog, dat zijn oplossing juist vervelende consequenties heeft voor andere afdelingen!
Een veelvoorkomende derde optie is dan ook om helemaal niets te doen. Het knelpunt blijft dan bestaan totdat iemand anders het een keer gaat oppakken… (toen ik als leidinggevende dit gedrag in extreme mate tegenkwam, heb ik hiervoor wel eens het woord “sabotage” gebruikt…).
Een medewerker met veel “Eigenaarschap” gaat hier anders mee om. Hij beseft dat er een route is om tot de beste oplossing voor het knelpunt te komen. En hij beseft dat hij niet persé de oplossing zelf hoeft te realiseren! Hij stelt zich echter wel op als Eigenaar.
Hij volgt de route van definiëren en analyseren van het probleem, genereren en selecteren van oplossingen en vervolgens het organiseren van de oplossing. Hij weet dat hij niet al deze stappen zelf kan of hoeft te nemen maar neemt wel de regie om deze stappen te bewandelen. Waar nodig haalt hij de juiste personen erbij. Steeds met als doel om de juiste oplossing op de juiste plaats door de juiste persoon te realiseren.
Eigenaarschap = regie nemen in de route naar de juiste oplossing! Dat vind ik een mooie definitie. De ideale werknemer neemt in elke situatie deze regie. En tegelijk probeert hij elke keer opnieuw hoever hij zelfstandig in deze stappen kan komen, zonder hulp van anderen. Want hij wil zelf ook groeien in zijn taakvolwassenheid!
Als leidinggevende kun je op twee manieren naar Eigenaarschap kijken: In hoeverre stel ik mijzelf als eigenaar op richting mijn manager? En in hoeverre nemen mijn eigen teamleden eigenaarschap? Mis je dit nog te veel bij je medewerkers, dan kan mijn uitleg van “Eigenaarschap” jou wellicht helpen om hen hier nieuwe inzichten in te geven.
Interessant artikel? Lees dan ook:
- Nooit meer misverstanden over Eigenaarschap
- De sleutel tot meer eigenaarschap bij je medewerkers
- De beste verzekering tegen fouten van medewerkers
Hartelijke groet,
Eric Bogers
Dit is een eerdere nieuwsmail van Eric Bogers. Wil je elke maand nieuwe tips en inzichten voor leidinggevenden en professionals, meld je dan aan (geen spam, afmelden op elk moment mogelijk).